Pride & Predudice reexperienced

Geen betere manier om je bewust te worden van je vooroordelen dan door te reizen. Dat beseffen wij nogmaals deze dagen. Wij hadden – zoals gezegd – van tevoren moeite met de ons opgedrongen gids. We voelden ons ontnomen van een stukje avontuur. ‘Dat kunnen we zelf toch wel..’. ‘We hebben geen zin in een moeilijk verstaanbaar Engels sprekende figuur in de auto.’ ‘Onze’ Mr. Saadi is hoog ontwikkeld: linguist, historicus, een wandelende encyclopedie. Hij spreekt zes talen vloeiend en een x-aantal een beetje. Welk onderwerp je ook aansnijdt, hij kan je er tot in detail over onderhouden. Met hem beginnen de gehavende fundamenten te leven. Je ziet ze voor je als waren het nog complete gebouwen. We gaan terug in de tijd en leven mee met de bewoners uit de eeuwen rond het begin van onze jaartelling. We zien ze als geesten voor onze ogen ronddwalen. We krijgen een beeld van wat hen dreef, inspireerde en angst inboezemde.

Als je hem hoort vertellen doet het pijn te beseffen dat hij al dertig jaar zijn paarlen van kennis voor de zwijnen van het toerisme gooit. De reden is dat hij sinds zijn jeugd, in de jaren zeventig, in de oppositie heeft gezeten. Hij heeft daarvoor drie jaar in de gevangenis gezeten en kan geen hoge functie aan de universiteit krijgen. Hij compenseert het gidswerk met studie, het vertalen van teksten en het schrijven van artikelen over zijn passie, de linguïstiek.

Zondag brengen we door in Dougga. De grootste, best geconserveerde Romeinse vestingstad. Ruim 100 km. landinwaarts, ter bescherming van de oprukkende vandalen die het voorzien hadden op het welvarende Carthago.
Vandaag bezoeken we, onderweg naar Gabes, het amfitheater van El-Jem. Het daarnaast gelegen museum is gebouwd op de fundamenten van een huis van paleisachtig formaat. Aan de muren talloze, prachtig geconserveerde mozaïken. Buiten zijn de met mozaïken beklede vloeren van de oude huizen nog intact.
Het laatste onderdeel van het programma schuiven we door naar morgen. Na de ruim 440 km. van Tunis naar Gabes zijn de seniors rijp voor hun laatste wijntje voor we het alcoholvrije Libië inreizen.