Zoon van het water

Het nog maar een week geleden dat wij hiëroglyfen stonden te bewonderen in Egyptische graftombes van 3500 jaar gelden waar de tekens voor ‘zoon’ en ‘water’ in voorkwamen. “Moe sa, zoon van het water” legde onze gids uit. In de Christelijke traditie bekend als Mozes, het kindje dat in een biezen mandje de Nijl afdreef. Wij volgden zijn voetsporen, dwars door de Sinaï woestijn, waar hij zijn volk door leidde, en stonden onderaan de berg waar hij de tien geboden schreef.

Hier in Jordanië bezoeken we de Jordaan vallei en de Dode Zee, waar Mozes zijn volk langs moest leiden. We rijden de berg Nebo op, die hij te voet heeft beklommen en staan op de plek vanwaar we – net als hij - een goed uitzicht hebben op ‘het beloofde land’. Zo zijn er veel plaatsen in de Jordaan vallei die een belangrijke plaats innemen inde bijbelse geschiedenis. Maar wie zich in de Islam verdiept, zal veel gelijkenissen tegenkomen. Ook profeet Musa.

“Geschiedenis moet je zien als een rivier”, hoor ik onze Tunesische gids opnieuw zeggen. “Niets ontstaat plotseling, uit het niets. Elke cultuur neemt elementen over van andere culturen. Neemt deze mee en incorporeert ze als eigen.” Mozes is daarvan één voorbeeld. Na deze reis voor mij een sprekend voorbeeld. Hij zal voor mij een leidsman zijn bij het zoeken naar overeenkomsten tussen schijnbare tegenstellingen.